یکم: معنای ایثار در لغت:
ایثار مصدر آثر يُـؤْثِر إيثَارًا است به معنای تقدیم، اختیار و اختصاص، گویند: آثره إيثارًا یعنی: او را اختیار کرد و ترجیح داد. وگویند: آثره على نفسه. یعنی: او را به جای خود اختیار کرد و به او خاص کرد.

دوم: معنای ایثار در اصطلاح: ایثار به معنای مقدم دانستن غیر بر خویشتن در نفع رساندن به او و یا دفع کردن ضرر از او، و این آخرین درجه اخوت است. به تعبیری دیگر: نفع دیگران را بر نفع خود ترجیح دادن؛ گذشت کردن از حق خود برای آن که دیگری یا دیگران به حق خود برسند .

ابن مسکویه گفته است: ایثار یک فضیلت نفسانی است که به وسیله آن انسان از بعض نیازهای خود دست می کشد تا آن را به کسی ببخشد که به آن نیاز دارد و مستحقش می باشد.