من هم عیب دارم
بزرگ ترين جريمه اخلاقي، نظر کردن به عيب ديگران و از عيوب خويش بي خبر بودن است ، هرگاه انسان متوجه خلقت بشري انسان گردد ، خواهد يافت که هيچ انساني بي عيب نيست ، ولي هرگاه عيوب خود را محاسبه نمايد نوبت به عيوب ديگران نخواهد رسيد، زيرا هرکس عيوب زيادي دارد وبايد قبل از ديگران به عيوب خويش مشغول گردد . بگونه مثال شخصي ميگويد : فلان انسان خوبي است ، فلان اخلاق خوب دارد ، ولي فلان كسي غيبت گر و درغگواست.
اگراين شخص متوجه خود گردد خواهد يافت كه خودش درهمين لحظه غيبت نموده است ، و اگر از خود سوال كند كه مردم از من چقدر راضي هستند ، خواهد دانست كه خودش داراي عيوب بسيار زيادي است که لازم است براي رفع آن کوشش نمايد . و همچنان از خود بپرسد که او را کي حق داوري داده تا در مورد ديگران قضاوت نمايد ؟
بي گناه شمردن خود يك نوع گناه هست ، زيرا كسي كه خود را كاملا برائت ميدهد ، و به عيوب خويش متوجه نميباشد ، همه را ملامت ميكند ، در حاليكه بسياري از اوقات علت اساسي همه بد بختي ها خود همان انساني است كه اگر راي گيري گردد ، همه او را ملامت كنند .
كسي که ديگران را به خاطريکه در باره اش چيزي گفته اند ملامت ميکند نخست خودش از خود بايد بپرسد كه اين عيوب در من است يا خير ؟ آن شخص چرا مرا چنين نا سزا گفت ؟ حتما من عيبي دارم كه سبب شد او در مقابل من چنين عكس العمل نمايد ، حضرت پيامبر(صلي الله عليه وسلم ) فرمودند: كه (هرگاه دو مسلمان درمقابل يكديگرسلاح بكشند قاتل و مقتول هردو در دوزخ است) صحابه (رضي الله عنهم) پرسيدند كه قاتل جرم نمود ه ولي مقتول چرا داخل دوزخ ميشود ؟ پيامبر(صلى الله عليه وسلم ) گفتند : مقتول زمينه قتل خود را مساعد نمود . يعني اگر مقتول نيز عملي نمي كرد كه سبب قتلش گردد ، بناحق كشته نمي شد ، چون او هم سلاحي در مقابل آن شخص برداشت ولي حريفش سبقت نموده او را كشت ، هردو درجريمه داخل مي باشند .
شايسته هر مسلمانيكه خود را مسلمان حقيقي ميشمارد اينست كه قبل از سنجش عيب ديگران ازخود بپرسد چقدر مردم ازمن راضي هستند ؟ هرگاه من براي مردم وقت بدهم كه عيوبم را بگويند چي خواهند گفت ؟ من كه از فلان شكايت دارم آيا او هم از من شكايت دارد يا خير ؟ من که خود را داورقرار داده درمورد خوبي و بدي ديگران صحبت ميکنم ، آيا ديگران مرا بخوبي ياد ميکنند ؟
حضرت عمر (رضي الله عنه) ميگفت : خداوند (جل جلاله) رحم كند بر كسانيكه مرا بر عيوبم مطلع مي سازند . او از دوستان خو د تقاضا مي نمود تا برايش عيوبش را بيان دارند ، تا خود را اصلاح نمايد .
عبدالظاهر داعی
