اﯾﻦ ﻗﺼﻪ را از اول ﺑﺨﻮاﻧﯿﺪ:

ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻣﺎ ﺗﺎ ﻗﺒﺮ ﻧﮕﻬﺒﺎن ﺗﻮ ﻫﺴﺘﯿﻢ”
ﮔﻔﺘﻢ” ﻣﻦ ﻛﻪ ﻧَﻤُﺮدﻩ اَم ﻣﻦ ﻫﻨﻮز زﻧﺪﻩ ﻫﺴﺘﻢ ﭼﺮا ﻣﺮا ﺑﻪ ﻗﺒﺮ ﻣﯿﺒﺮﯾﺪ ﻣﺮا رﻫﺎ ﻛﻨﯿﺪ ﺑﮕﺬارﯾﺪ ﻣﻦ ﻫﻨﻮز ﺣﺲ ﻣﯿﻜﻨﻢ و ﺣﺮف ﻣﯿﺰﻧﻢ و ﻣﯿﺒﯿﻨﻢ ﭘﺲ ﻫﻨﻮز زﻧﺪﻩ ام!
ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪي ﺟﻮاﺑﻢ را دادﻧﺪ وﮔﻔﺘﻨﺪ: “ﻋﺠﯿﺐ ﻫﺴﺘﯿﺪ ﺷﻤﺎ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﻓﻜﺮ ﻣﯿﻜﻨﯿﺪﻛﻪ ﻣﺮگ ﭘﺎﯾﺎن زﻧﺪﮔﻲ ﺳﺖ وﻧﻤﯿﺪاﻧﯿﺪ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﻓﻘﻂ ﺧﻮاﺑﻰ ﻛﻮﺗﺎﻩ ﻣﯿﺪﯾﺪﯾﺪ و آن ﺧﻮاب وﻗﺘﻲ “ﻣﯿﻤﯿﺮﯾﺪ ﺗﻤﺎم ﻣﯿﺸﻮد آﻧﻬﺎ ﻫﻨﻮز ﻣﺮا ﺑﻪ ﺳﻮي ﻗﺒﺮ ﻣﻲ ﻛﺸﻨﺪ در راﻩ ﻣﺮدم را ﻣﯿﺒﯿﻨﻢ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯿﻜﻨﻨﺪ و ﻣﯿﺨﻨﺪﻧﺪ و ﻓﺮﯾﺎد ﻣﯿﺰﻧﻨﺪ و ﻫﺮ ﻛﺲ ﻣﺜﻞ ﻣﻦ دو ﻧﮕﻬﺒﺎن ﻫﻤﺮاﯾﺶ ﻫﺴﺖ
از اﯾﺸﺎن ﭘﺮﺳﯿﺪم ﭼﺮا اﯾﻨﻜﺎر را ﻣﯿﻜﻨﻨﺪ؟؟
ﮔﻔﺘﻨﺪ اﯾﻦ ﻣﺮدم ﻣﺴﯿﺮ ﺧﻮد ﺷﺎن را ﻣﯿﺪاﻧﻨﺪ آﻧﻬﺎﯾﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ راﻩ ﻛﺞ رﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ
ﺣﺮﻓﺶ را ﺑﺎ ﺗﺮس ﻗﻄﻊ ﻛﺮدم”ﯾﻌﻨﻲ ﺑﻪ ﺟﻬﻨﻢ ﻣﯿﺮوﻧﺪ!!!!”
ﮔﻔﺘﻨﺪ: “ﺑﻠﻪ” و اداﻣﻪ دادﻧﺪ :وﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﯿﺨﻨﺪﻧﺪ اﻫﻞ ﺑﻬﺸﺘﻨﺪ” ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﮔﻔﺘﻢ” ﻣﺮا ﺑﻪ ﻛﺠﺎ ﻣﯿﺒﺮﻧﺪ؟؟؟؟”
ﮔﻔﺘﻨﺪ: “ﺗﻮ ﻛﻤﻲ درﺳﺖ راﻩ ﻣﯿﺮﻓﺘﻲ و ﻛﻤﻲ” اﺷﺘﺒﺎﻩ.. ﮔﺎﻫﻲ ﺗﻮﺑﻪ ﻣﯿﻜﺮدي و روز ﺑﻌﺪ ﻣﻌﺼﯿﺖ؛ ﺣﺘﻰ ﺑﺎ ﺧﻮدت ﻫﻢ راﺳﺖ ﻧﺒﻮدي و ﺑﻪ اﯾﻦ ﺷﻜﻞ ﮔﻢ ﺷﺪي
ﺣﺮﻓﻬﺎﯾﺸﺎن را دوﺑﺎرﻩ ﺑﺎ ﺗﺮس ﻗﻄﻊ ﻛﺮدم ﯾﻌﻨﻲ ﭼﻲ!؟!؟” “ﯾﻌﻨﻲ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺟﻬﻨﻢ ﻣﯿﺮوم؟؟؟
“ﮔﻔﺘﻨﺪ: “رﺣﻤﺖ ﺧﺪا وﺳﻌﺖ دارد وﺳﻔﺮ ﻃﻮﻻﻧﯿﺴﺖ
دور و ﺑﺮم را ﺑﺎ ﺗﺮس ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯿﻜﺮدم و در ﯾﻚ آن ﺧﺎﻧﻮادﻩ ام را دﯾﺪم ﭘﺪرم و ﻛﺎﻛﺎﯾﻢ و ﺑﺮادراﻧﻢ و ﻓﺎﻣﯿﻠﻢ را آﻧﻬﺎ ﻣﺮا در ﺻﻨﺪوﻗﻲ ﮔﺬاﺷﺘﻪ وﺣﻤﻞ ﻣﯿﻜﺮدﻧﺪ…
ﺑﻪ ﺳﻮي آﻧﻬﺎ دوﯾﺪم و ﮔﻔﺘﻢ ﺑﺮاﯾﻢ دﻋﺎ ﻛﻨﯿﺪ” وﻟﻲ ﻫﯿﭻ ﻛﺪاﻣﺸﺎن ﺟﻮاﺑﻢ را ﻧﺪاد ﺑﻌﻀﻲ ﻫﺎﯾﺸﺎن ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯿﻜﺮدﻧﺪ وﺑﻌﻀﻲ دﯾﮕﺮ ﻧﺎراﺣﺖ ﺑﻮدﻧﺪ….

رﻓﺘﻢ ﭘﯿﺶ ﺑﺮادرم ﮔﻔﺘﻢ “ﻓﻜﺮت ﺑﻪ دﻧﯿﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﻓﺘﻨﻪ ﻫﺎﯾﺶ ﭼﺸﻤﻬﺎﯾﺖ را ﻛﻮر ﻧﻜﻨﺪ آرزو ﻛﺮدم ﻛﻪ اي ﻛﺎش ﺻﺪاﯾﻢ را ﻣﯿﺸﻨﯿﺪ آﻧﻬﺎ ﻣﺮا ﺑﻪ زﺣﻤﺖ در ﻗﺒﺮ ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ و ﺑﺮ روي ﺟﺴﺪم ﺧﻮاﺑﺎﻧﺪﻧﺪ؛
ﭘﺪرم را دﯾﺪم ﻛﻪ ﺑﺮ روﯾﻢ ﺧﺎك ﻣﯿﺮﯾﺨﺖ و ﺑﺮادرﻫﺎﯾﻢ ﻫﻢ ﻫﻤﯿﻦ ﻛﺎر را ﻣﯿﻜﺮدﻧﺪ ﻣﻦ ﻫﻤﻪ ﻣﺮدم را ﻣﯿﺪﯾﺪم ﻛﻪ ﺑﺮ روﯾﻢ ﺧﺎك ﻣﯿﺮﯾﺨﺘﻨﺪ آرزو ﻛﺮدم ﻛﻪ اي ﻛﺎش ﺟﺎي آﻧﻬﺎ در دﻧﯿﺎ ﺑﻮدم و ﺗﻮﺑﻪ ﻣﯿﻜﺮدم ﻧﺸﺴﺘﻢ و ﻓﺮﯾﺎد “ﻛﺸﯿﺪم ” اي ﻣﺮدم ﻓﻜﺮﺗﺎن ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ دﻧﯿﺎ ﺷﻤﺎ را ﻓﺮﯾﺐ ﻧﺪﻫﺪ
اي ﻛﺎش ﻧﻤﺎز ﺻﺒﺢ را ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺑﻮدم
اي ﻛﺎش ﻧﻤﺎز ﻗﯿﺎم را ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺑﻮدم
اي ﻛﺎش دﻋﺎ ﻛﺮدﻩ ﺑﻮدم ﻛﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻫﺪاﯾﺘﻢ ﻛﻨﺪ.
ﺗﻮﺑﻪ ﻣﯿﻜﺮدم وﮔﺮﯾﻪ.
روزاﻧﻪ ﺗﻮﺑﻪ ام را ﺗﺠﺪﯾﺪ ﻣﯿﻜﺮدم.
ﮔﻨﺎﻫﺎﻧﻢ را ﺗﻜﺮار ﻧﻤﯿﻜﺮدم..
ﻣﺴﺒﺐ ﻧﻤﯿﺸﺪم.
ﺳﻨﮕﺪل ﻧﻤﯿﺒﻮدم.
ﻣﻌﺼﯿﺖ ﻧﻤﯿﻜﺮدم .
و ﺑﺮاي اﯾﻦ ﻣﺮدم دﻋﺎ ﻣﯿﻜﺮدم و ﻣﻌﺼﯿﺖ ﻧﻤﯿﻜﺮدم. و ﻣﻌﺼﯿﺖ ﻧﻤﯿﻜﺮدم… و ﻣﻌﺼﯿﺖ ﻧﻤﯿﻜﺮدم…

آﯾﺎ ﺗﻮ ﺷﻨﯿﺪي ﭼﻪ ﮔﻔﺘﻢ؟

و اﮔﺮ ﭘﺨﺶ ﻛﺮدن اﯾﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺗﻮ را ﺧﺴﺘﻪ ﻣﯿﻜﻨﺪ اﯾﻦ ﻛﺎر را ﻧﻜﻦ ﭼﻮن ﺗﻮ ﻟﯿﺎﻗﺖ ﺛﻮاﺑﺶ را ﻧﺪاري و روزي ﻣﯿﺂﯾﺪ ﻛﻪ ﺗﻮ در ﻗﺒﺮ ﻗﺮار ﺧﻮاﻫﻲ ﮔﺮﻓﺖ؛ و آرزو ﺧﻮاﻫﻲ ﻛﺮد ﻛﻪ اي ﻛﺎش اﯾﻦ ﻣﻄﻠﺐ را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ و ﭘﺨﺶ ﻛﺮدﻩ ﺑﻮدم اﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﻛﻪ ﺣﺘﻲ ﭼﻨﺪ ﺛﺎﻧﯿﻪ وﻗﺖ ﺗﺎن را ﻧﻤﯿﮕﯿﺮد اﻧﻘﺪر ﺛﻮاب دارد ﻛﻪ ﺣﺘﻲ ﺗﺼﻮرش را ﻫﻢ ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﯿﺪ ﺑﻜﻨﯿﺪ.